دکتــرشریعتــی.....ما را ببخش....

هااااااای دکتر مارا ببخش
مارا ببخش که شریک گرفتیم برای خدایمان
مارا ببخش که آواره گی هایت را ندیدیم
دکتر مارا ببخش
میشود بازگویی خبری از مزینان
میشود باز گویی که چه کشیدی
در جایی که همه بودند و هیچ نبودند
چه گذشت دکتر ؟
در انفرادی چندبار ترجمه کردی
داستان خیانت کوفه را
چند بار مرور کردی فرات را
چند بار خواندی بی صدا
دکتر مارا ببخش!
درد هایت را سپردی به کدامین فریاد
شهادت نگرفت تو را از یاد ما
یادت زنده خواهد بوددر خاطرمان

                                 زهرا محدثی (گیلانی)

(و گمان نکنید که شهدا مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند)

می نویسم از خدایم...

می نویسم از عشق

می نویسم از تو

می نویسم ازسحرگاهی تلخ

می نویسم از نسیمی که وزید

صبح بیدار درگوشم ندا

می نویسم که نرود از یادت

نرود کاین جا

کسی هست که بیدار

می خواند از دل شب

می نویسم از شب تار

می نویسم از خدایم

خدایی که منت میگذارد و

قدم می گذارد در لحظه لحظه هایم

خدایا بیرحمانه ،عاشقانه .می خواهمت

بمان و بدان که می لرزد دستانم

اگر عشقت را بگیری از دل تنهایم

فراموش نکن که باید بمانی

برای من !

                          زهرا محدثی (گیلانی)

خدای من !

خدایا خیلی خستم....ولی بازم شکرت........خدایا داغونم عزیز!

..........

ای کاش ......ای کاش بودی....

هیچ دانی که نگاهی پر اشک شد دیشب

هیچ دانی که دلی غرق گناه شد دیشب

هیچ دانی که دستی پر خون گشت دیشب

هیچ پرسیدی زخویش که چه کردی با دل شب

هیچ پرسیدی زخویش که چه شکستم دیشب

تو هیچ ندانی!تو ندانی دل من غرق خون گشت دیشب

                                                  زهرامحدثی(گیلانی)

من سنگم.....

من سنگم

از سنگ زاده شدم

ودر دل سنگ فرو میروم

دلی دارم به وسعت سنگینی سکوت دریا

چشمی دارم از جنس سنگریزه های ته اقیانوس

دستانی دارم که جز سنگ نمی نویسند

این خاصیت سنگ است

می نویسد از دل تنگی هایش

آخر سنگ هم دلی دارد

دلی سنگ تر از برف

آااااای آدم ها !

مرا به خاطر سنگ بودنم ببخشید.......

                            زهرا محدثی (گیلانی)

سحر نزدیک است!

سحر نزدیک است.

می دانی! نبودم اهل شعرعاشقانه هیچ وقت

شعر هایم سر ردیف " تنها "ختم می شد

می دانی! اگر از عشق بگویی می گویند دیوانه ای؟

نبودم اهل شعر عاشقانه قبل از تو

شاعری بودم تنها در آسمان دنیای خودم

پرواز می کردم،شاد بودم،نداشت عقابی قصد شکارم را

می دانی! خنده هایم می رسید به عرش کبریا شاید

به خود ،خودخدا شاید

غفلت کردم ،آری غفلت کردم تو که بودی همیشه  را

به حساب نیاوردم عقاب

غفلت من ثانیه ای بیش نبود

اما نمی دانم چرا از آن پس می خراشد صدای بغضم

گوش خدا را

می دانی!

ببین چه کردی با من؟

                             زهرا محدثی (گیلانی)

من صبورم اما....

چقدر خوبه که از چشمات می تونم شعر بردارم......

چقدر خوبه که تو هستی چقدر خوبه تو رو دارم
چقدر خوبه که از چشمات میتونم شعر بردارم
تو که دلواپسم میشی همه دلواپسیم میره
شاید این باسه تو زوده یا شاید باسه من دیره

واست زوده بفهمی من چرا اواره ی دردم؟
واسم دیرم از این خلوت به شهرعشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شب گردی
واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی؟

لالالا لالالا لالالا

نه اینکه بی تو ممکن نیست
نه اینکه بی تو میمیرم
به قدری مسریه حالت که دارم عشق میگیرم
همه دلشوره ام از اینه که عشق اندازه ی حاله
تو جوری عاشقی کن که نفهمم عشق با کوتاهه

باست زوده بفهمی من چرا اواره ی دردم؟
باسم دیرم از این خلوت به شهرعشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شب گردی
واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی؟

لالالا …

منم که عاشقونه با تو سرکردم.....

اگه خسته شدی بازم بخون از من

اگه کهنه شدم بازم بمون با من

منم که حجم تنهایت و پر کردم

منم که عاشقونه با تو سر کردم

منم که خاطراتم از تو رد میشه

چه خوبه با تو حالم، بی تو بد میشه

منم که آسمونم با تو قسمت شد

تویی که گرمی دستات یه عادت شد

داشتم زندگیمو میکردم.....

داشتم زندگیم و میکردم
اومدی حالم و عوض کردی
این همه راهو اومدی که بری
که خرابم کنی و برگردی
همه چی خوب بود قبل از تو
عشق با من غریبگی میکرد
یه نفر داشت با خودش تنها
زیر این سقف زندگی میکرد
عطر تو این اتاق و پر کرده
این هوا اون هوای سابق نیست
اون که با بودنت مخالف بود
حالا با رفتنت موافق نیست
واسه چی اومدی که برگردی
برو اما به من جواب بده
سر خود اومدی.ولی اینبار
به منم حق انتخاب بده
اون که میگفت تا ابد اینجاست
حالا میگه بزار برگردم
داشتی زندگی تو میکردی
داشتم زندگیم و
عطر تو این اتاق و پر کرده
این هوا اون هوای سابق نیست
اون که با بودنت مخالف بود
حالا با رفتنت موافق نیست