مثل دریا...مثل باران..

من تورا باورکردم...
مثل باران..مثل اشک...
مثل رگباری تلخ...
شایدهم خوابی شیرین...
من تورا باورکردم..
تو اما...
خاموش ماندی و بی صدا خواندی...
تو هوایی کردی آسمان را..
هوای زمین دادی به سکوت تلخش...
و وادارش کردی ببارد..
نمی دانم...
چه داشتی کاین چنینم کردی......
نمی دانم چرا ازیاد نمی برم چشمانت را...
توخوب بودی و معصوم....
توهمان ستاره ای که می برد ماه حسرتش را....
تو خاموشی و من غرق فریاد...
که چرا چنین شدو رفتی...
چرا گذاشتی تنها دلی را می تپید هر لحظه اش با نگاهت..
چرا رفتی و فراموش کردی دستان سردم را..
نمی دانم ازکجاآمدی و به کجارفتی.......
اما...
من همین جا منتظرخواهم ماند ... مثل دریا ...مثل باران..
زهرامحدثی(گیلانی)