دلخوش عشق شما نیستم ای اهل زمین .....بخدا معشوقه من بالایی است.....
سکوت که می کنم خدا مرهم حرف هایم می شود .......
بغض که می کنم خدا بغضم را می شکند و بغلم می کند ......
تنها که می شوم خدا به یاد تنهایی اش می افتد و حریم تنهایی ام را می شکند تا کنارم باشد ......
وقتی همه درد بودند خدا مرهمم می شود .....
وقتی همه نامحرمم بودند خدا محرمم می شود ......
وقتی چشمانم می بارند ......خدا باران را به سراغم می فرستد ........
وقتی به دنبال ستاره ام می گردم در شبی ابری .......خدا شب را روز کرده خورشید را در مقابلم قرار می دهد.......
وقتی در تاریکی فرو می روم ....خدا ماه را به فانوسی به خدمتم می آورد ......
وقتی زمین و آسمان دست در دست هم می نهند و گریه ام می آورند .......خدا زمین را می لرزاند و آسمان را محکوم به پشت ابر ماندن می کند .......این اوج عاشقی نیست؟؟؟؟!!!!!!
این فانون زندگی است .........
خدا را که داشته باشی .....پادشاهی خواهی کرد .....
عاشقی ها خواهی کرد ......یاد خواهی گرفت دلی را نشکنی .......یاد خواهی گرفت که تنها نگاهت در سختی ......فقط به وجود اقدس خودش باشد ........
خدایا بی اندازه ،بدون وصف دوستت دارم .........
زهرامحدثی(گیلانی)