من همونم که همیشه غم و غصم بیشماره ...

من همونم که همیشه غم و غصم بیشماره 

اونی که تنها ترینه حتی سایه هم نداره
این منم که خوبیامو کسی هرگز نشناخته 

اون که در راه رفاقت همه ی هستیشو باخته
هر رفیق راهی با من دو سه روزی همسفر بود

 ادعای هر رفاقت واسه من چه زود گذر بود
هر کی با زمزمه ی عشق دوسه روزی عاشقم شد

 عشقمون باعث زجر همه ی دقایقم شد

اون که عاشق بود عمری از جدا شدن میترسید 

همه ی هراس وترسش به دروغش نمی ارزید
چه اثر از این صداقت چه ثمر از این نجابت

 وقتی قد سر سوزن به وفا نکردیم عادت