شــوق پــرواز مجـــازی ...
خـستــــــه ام از آرزهــا ، آرزو هــای شــــــــعاری
شــوق پــرواز مجـــازی ، بـــال های استـــــــعاری
لحظــه هــای کاغـــذی را روز و شب تکـــرار کردن
خـاطـــــــرات بـایـگـــــانـی ، زنـدگـــی هـای اداری
آفتــاب زرد و غمگیــــن ، بـــله هـای رو به پایـیـــن
سقف های سرد و سنگین ، آسمان های اجـاری
با نگاهی سر شکسته ، چشم های پینه بستـــه
خسته از در های بسته ،خسته از چشم انتظاری
صنـدلی هـای خمیده ، میــز هـای صف کشیـده
خنــــده هـای لب پـریــده ، گریـــه هـای اختیـاری
عصـر جـدول هـای خالی ، پارک هـای این حوالی
پـرســه هـای بیخیـالی ، نیـمکت هـای خمــــاری
رو نـوشت روزهـا را ، روی هـــم سنجـــاق کردم
شنبه هـای بی پنـاهی ، جمعه هـای بی قراری
عـــــاقـبت پــرونـــــده ام را بـا غـــــــــبـار آرزوهـا
خــاک خواهـد بست روزی ، بــاد خواهـد برد باری
روی میـــــز خــــالی مــن ، صفحـــه بـــاز حـوادث
در ستـــون تـسلیت ها ، نــامی از مـا یـادگــــاری
