دارم رد پاهامو پاک میکنم که این بغضتو از سرت وا کنی
من از من کلافم منو درک کن
نمی خوام به من حسی پیدا کنی
خودمم دارم از خودم میبرم
نمی خوام بینی که عادت شده
تو نیستی و دائم زمین میخورم
نگاه کن به آوازه ی این سکوت
نمی خوام تو رو حرف مردم کنم
تو زیباترین اشتباه منی
نباید تو رو با خودم گم کنم
نگاه کن به آوازه ی این سکوت نمی خوام تو رو حرف مردم کنم
تو زیباترین اشتباه منی نباید تو رو با خودم گم کنم
نباید تو رو با خودم گم کنم
چقد گریه کردم که از خواب من فقط قد یه لحظه بیدار شی
خودم خستمو تو نباید دیگه
به این خستگیام گرفتار شی
شبیه کدوم حس خوب توام
سروپای من چیزی بجز درد نیست
نمی خوام به من حسی پیدا کنی
خودمم حواسم به این درد نیست
نگاه کن به آوازه ی این سکوت
نمی خوام تو رو حرف مردُم کنم
تو زیباترین اشتباه منی
نباید تو رو با خودم گم کنم
جهان خالی از اوزان شعر است ...
جهان خالی از اوراق عشق است ..
امشب ندارم حال خوشی ...
شاید گله ای از روزگار سبک کند دلم را ...
شاید خدا هم دلش برای دلم بسوزد ...
جهان من امشب خالی از شوق ...
خالی از عشق ...
خالی از نظم است ...
دنیایم حال چکاوک تنها مانده در جنگی مخوف....
حال موج بی ساحل ..
حال آسمان بی باران ....
حال مسافر بی مقصد است ...
مدت ها بود .........
ایمان به حکمتش ...تنها مرهم دل نا آرامم بود ...
امشب اما به عدلش ...........!
نمی دانم .......
دلم نا آرام است ............
نشانه می خواهم .........
نشانه ای برای آرام کردنش ........
نشانه ...........
"زهرا"
تمام دنیا تو قعر دستات خلاصه میشه واسه همیشه
دیوونه میشم راهیه راهت این خونه میشم دیوونه میشم
تا آخرین لحظه ی عمرم عشقتو تو بغل میگیرم
اون لحظه ای که دستام جدا شه بدون که آروم دارم میمیرم
یک شبو یک روز با تو نفس بود بعدش تمامه دنیا قفس بود
حیف ندونستی منم مثه تو , تو کنج رویا عاشق دریام
تو کنج چشمات می خونه داری یه قلب ماه دیوونه داری
اگر که دیدی تنهات میذارم منم یه لب دیوونه دارم
تا آخرین لحظه ی عمرم عشقتو تو بغل میگیرم
اون لحظه ای که دستام جدا شه بدون که آروم دارم میمیرم
یک شبو یک روز با تو نفس بود بعدش تمامه دنیا قفس بود
حیف ندونستی منم مثه تو , تو کنج رویا عاشق دریام
اون لحظه ای که دستام جدا شه
مثل درد من تو دنیا هیچ مرحمی نیست
تو رو دارم و ندارم این عذاب درد کمی نیست
این که سهم من نمیشی یه غذاب نا تمومه
مثل پرتگاهی می مونه که همیشه رو به رومه
زندگیم روی مداره بی قراری سپری شد
این طواف بی هیاهو قصه ی دربه دری شد
راه برگشتن ندارم به جنون کشیده کارم
ای همه دار و ندارم تو رو دارم یار ندارم
آخر دنیا همین جاست دیر یا زود پیر میشم
هر چی کابوس دیده بودیم دیر یا زود تعبیر میشن
فکر باختنت منو با دلهره درگیر کرده
زودتر از گذر عمر منو این غم پیر کرده
زندگیم روی مداره بی قراری سپری شد
این طواف بی حیا مثل یه در به دری شد
راه برگشتن ندارم به جنون کشیده کارم
ای همه دار و ندارم تو رو دارم یار ندارم
زندگیم روی مداره ، بی قراری
محسن شیرالی
Babak Jahanbakhsh – Madaare Bigharari
و خـــــــــــــــــــــــدایی که در این نزدیکی است ..................................
تنها خداست معبود ومعشوق ...........
تنها خداست همراه و همدل و هم نفس .......
تنها خداست که می بخشد بی منت ...........
تنها خداست که می داند دردت بی پرسش ......
تنها خداست در تک تک ثانیه ها .......
تنها خداست در بند بند وجود ........
و این زندگی نهاده شده بر مبنای سجود .........
و تنها خداست که دوستت دارد همیشه و هر کجا ........
تنـــــــــــــــــــــــــــها خــــــــــــــــــــــــداستــــ .....
"زهرا"
هوا خوب است .....تا یادتان هست ...
رافت را در آستانتان تفسیر کرده ام...
عشق را از نگاهتان خوانده ام ..
و زندگی را از کبوتری آموختم ...که عشق را در پرواز به سویتان می دید ...
بودنتان بهترین نعمت خداست به من ..
همین که با یادتان می خندم ...می گریم ....
یعنی بهشت ..........
یعنی تمام خوشبختی ....
همین که گاهی با شنیدن نامتان تمام روحم نفسی تازه میگرد...
من این احساس را با جهان عوض نخواهم کرد ....
بودنتان در تک تک لحظه هایم ....
یعنی بهشت ...
یعنی تمام خوشبختی ...
"ژهرا"
تو مـــی دانی
حتــی اگر کنارت نشسته باشم ...
باز هم دلتنگ تو ام !
حالا
ببیـــن
نبـــودنت ، ندیدنت با من چه می کند ...
