تو باید تمام شهر را بگردی ..
از کوچه های سوت و کور..
تا خیابان های شلوغ...
من خوشحالم که مرا یافت نمی کنی...
خوشحالم که حتی در خیالت دیگر مرا نمی بینی..
خوشحالم که ادعایی برای با من بودن دیگر نمی کنی..
خوشحالم..
من روز ها و شب ها همدمت بودم ...
چون فقط من بودم ..
غرور من اجازه ی با من بودن را در کنار دیگران به تو نمی دهد ...
خوش باش .......
زهرامحدثی(گیلانی)
ای زندگی بردار دست از امتحانم
چیزی نه میدانم نه میخواهم بدانم
دلسنگ یا دلتنگ ! چون کوهی زمینگیر
از آسمان دلخوش به یک رنگین کمانم
کوتاهی عمر گل از بالا نشینی ست
اکنون که میبینند خوارم،در امانم
دلبسته افلاکم و پابسته خاک
فواره ای بین زمین و آسمانم
آن روز اگر خود بال خود را می شکستم
اکنون نمی گفتم بمانم یا نمانم؟!
قفل قفس باز و قناری ها هراسان
دل کندن آسان نیست ! آیا می توانم ؟!
فاضل نظری
ما گشته ایم،نیست،تو هم جستجو نکن
آن روزها گذشت،دگر آرزو مکن
دیگر سراغ خاطره های مرا مگیر
خاکستر گداخته را زیر و رو مکن
در چشم دیگران منشین در کنار من
ما را در این مقایسه بی آبرو مکن!
راز من است غنچه ی لبهای سرخ تو
راز مرا برای کسی باز گو مکن!
دیدار ما تصور یک بی نهایت است
با یکدگر دو آینه را رو به رو مکن!
"فاضل نظری"
دین راهگشا بود و تو گمگشته‌ی دینی
تردید کن ای زاهد اگر اهل یقینی
آهو نگران است، بزن تیر خطا را
صیاد دل از کف شده! تا کی به کمینی؟
اینقدر میاندیش به دریا شدن ای رود
هرجا بروی باز گرفتار زمینی
مهتاب به خورشید نظر کرد و درخشید
هر وقت شدی آینه، کافیست ببینی
ای عقل بپرهیز و مگو عشق چنان است
ای عشق کجایی که ببینند چنینی
هم هیزم سنگین‌سری دوزخیانی
هم باغ سبک‌مایه‌ی فردوس برینی
ای عشق، چه در شرح تو جز «عشق» بگوییم؟
در ساده‌ترین شکلی و پیچیده‌ترینی
فاضل نظری
می خواهم شعری ..مرهمی برای دلت بنویسم ...نمی شود
زندگی گویی زمانی برای با تو بودنم دل تنگ می شود......نمی شود؟؟
من زمان را به درمان می کشم ..زمین مال توست ...
من کجا گفتم که باران چیزی جز توست؟؟
من کجا گفتم هوای گیلان هوای تو نیست؟؟
یا که زندان چیزی جز بی تو بودن است؟؟
دل من نگرانت بود ای نگار دل شکسته ی منظومه ..
دل تو سخت گرفته از این فاصله ...
من به انتظار تو برای تو می نویسم ..
که شاید فردا طول درمانی بیابد این دل آشفته !
تو طبیب قهاری هستی ...دوای تغییر من تجویز تو بود..
مهر غم رسته از دلم ...تعبیر تو بود..
زندگی صفحه ی زیبای یک دل بارانی ...
من به امید حال خوب تو ........
فردا را برای تو ......
به سلابه ی زمان می کشم ..
فردا را برای تو امروز نگه می دارم...
من در انتظار آمدنت در ناوگان دریایی دلت به انتظار می نشینم ...
زهارمحدثی(گیلانی)
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
از غم نامردمی ها بغضها در سینه دارمشانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
بی تو بودن را برای با تو بودن دوست دارم. دوست دارم
خالی از خودخواهی من.برتر از الایش تن من تورا بالا تر از تن.برتر از من دوست دارم
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
عشق صدها چهره دارد.چشم تو آیینه دار عشق
عشق را در چهره ی آیینه دیدن دوست دارم
در خموشی چشم من را
مثل آه و گفتگوهاست
من تورا برجسته ی محراب دیدن دوست دارم
من تورا بالا تر از تن.برتر از من دوست دارم
سر به روی شانه های مهربانت میگذارم
عقده ی دل میگشایم گریه ی بی اختیارم
از غم نامردمی ها بغضها در سینه دارم
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
بی تو بودن را برای با تو بودن دوست دارم. دوست دارم
خالی از خودخواهی من.برتر از الایش تن من تورا بالا تر از تن.برتر از من دوست دارم
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارم
عشق صدها چهره دارد.چشم تو آیینه دار عشق
عشق را در چهره ی آیینه دیدن دوست دارم
در خموشی چشم من را
مثل آه و گفتگوهاست
من تورا برجسته ی محراب دیدن دوست دارم
من تورا بالا تر از تن.برتر از من دوست دارم
برای با تو بودنم راه ستاره رفته ام
هر سفر ثانیه راه من به شماره رفته ام
هزار پنجره نگاه در انتظار ساخته ام
روح غرور مرده را در اشک خود شناخته ام
جان جوانی مرا پیر ترانه کرده ای
زبان احساس مرا تو عاشقانه کرده ای
اسم مرا صدا بزن به قصه دعوتم بکن
به خواب روی شانه ات بیا بد عادتم بکن
جان جوانی مرا پیر ترانه کرده ای
زبان احساس مرا تو عاشقانه کرده ای
مرا به خلوتت ببر جان بده به نگاه من
ببوس تا پاک شود در عشق تو گناه من
شبانه با نگاه تو رنگ سپیده می شود
گل از تماشای رخت چه آب دیده می شود
پیش شراب چشم تو باده کنار می رود
سری که گرم عشق توست به سمت دار می دود
جان جوانی مرا پیر ترانه کرده ای
زبان احساس مرا تا عاشقانه کرده ای
اسم مرا صدا بزن به قصه دعوتم بکن
به خواب روی شانه ات بیا بد عادتم بکن
جان جوانی مرا پیر ترانه کرده ای
زبان احساس مرا تو عاشقانه کرده ای
مرا به خلوتت ببر جان بده به نگاه من
ببوس تا پاک شود در عشق تو گناه من
