هو المحبوب.....
منم؛ بنده ات... عزیز درگاهت... محبوب "تو"...
خوب می دانی که این روزها چقدر دلتنگ و خسته ام ...
دلتنگِ همه چیز... "تو" ، "او" و حتی خودم....
خسته ام.....................از خودم، خودم و خودم....
معبودا؛
چه کسی جز "تو" صدای دلتنگی هایم را می شنود و خستگی هایم را می بیند؟!
چه کسی جز "تو" دل می سوزاند برای لحظه لحظه های تنهایی ام...
که من با "تو" که باشم از عالمی بی نیازم... "نیاز" در نبودن "تو" به وجود می آید... در نداشتن "تو".... در حس نکردن "تو"..
معبودا...
خستگی هایم را می بینی و هیچ نمی گویی؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شاید دوست داری هر روز خسته تر به درگاهت بیایم و "تو" نظاره کنی وجود خاکی خسته ام را ...
و در عوض بال و پر بگیرد روح بی تابم در جوار محبت هایت، نوازش هایت و لطف بی حدت...
معبودا...
بی قراری ها و دلتنگی هایم را می بینی و هیچ نمی گویی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!! می دانم که می خواهی بفهمم این دنیا ارزش "دلبستن" ندارد..
که هر که به غیر "تو" دل بست ، دلتنگ ترین خواهد بود...
که "تو" برای هرکَس کفایت می کنی...
که وقتی به "تو" دل بسته باشم؛ نه غمگینم و نه خسته... نه دلتنگ و نه بال و پر شکسته...
که "تو" قوّت بال منی، که "تو" نغمه ی شادی بخشِ حال منی، که "تو" پناه خستگی های منی، که "تو" قرار دلِ دلتنگ منی...
معبودا...
اشکهایم را می بینی؟!!! برای "تو" دلتنگم... بیقراری هایم برای "تو"ست...
با "تو" حرف می زنم، برایت می گریم، کودکی می کنم ، خواسته هایم را به زور می طلبم و "تو" با صبوری و محبت مرا نظاره می کنی و لبخند می زنی به رویم...
با لبخند "تو" دل می کَنم از همه ی غمها، از همه ی شیطنت ها و کودکی ها، از همه ی "دلبستگی ها"...........................
لبخند "تو" ؛ جان دوباره ی من است... لبخند "تو" معجزه ی رهایی بخش همه ی خستگی ها و دلتنگی هاست...
"من و یک لحظه جدایی؛ نتوانم، نتوانم...
بی "تو" من زنده نمانم...."
با یک مناجات به روزیم و یک سخنرانی کوتاه و زیبا
منتظر شما و نظرات زیباتون
التماس دعا
یا علی مدد