تو رسوایی منی
و مرا توان پنهان کردنت نیست
مثل زخمی خون‌ریز
تو خون منی
چگونه پنهانت کنم ؟
چون دریایی خروشان
تو موج منی
چگونه پنهانت کنم ؟
بسان اسبی سرکش
تو شیهه ی منی
چگونه پنهانت کنم ؟
چون تپشی هراسان در قلبم
چگونه پنهانت کنم
و نمیرم ؟
{ قاسم حداد }
تو را می خواستم تا در جوانی ،
نمیرم از غم بی همزبانی
غم بی همربانی سوخت جانم ،
چه می خواهم دگر زین زندگانی ؟
{ فریدون مشیری }
از ستاره ها دورتر نمی روم
تو همین جا منتظر باش
به گنجشک ها گفته ام
هوای دلتنگی ات را داشته باشند
تا من برگردم
جایی میان همین ستاره ها
چشمه ای ست
پوشیده از علف های نقره ای
مگر تو نمی خواستی زیر نور ماه بنشینی
و درخت ها و گربه ها و شیروانی های نقره ای را
- تماشا کنی ؟
ماه ،
از آب همین چشمه نوشیده است
که این همه مهتابی ست
کنار پنجره منتظرم باش !
{ حافظ موسوی }
عشقت آتش به دل کس نزند تا دل ماست
کی به مسجد سزد آن شمع که بر خانه رواست ..
{ شاطرعباس صبوحی }
اشتیاقی که به دیـدار تـو دارد دلِ مـن
دلِ من داند و من دانم و دل داند و من
خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من ...
تو به رویم لبخند زدی و هیچ نگفتی
و من احساس کردم که
دیری این را چشم می داشته ام ..
" رابیندرانات تاگـور "
با پروانه‌ای چون من
تو را به تور نیازی نیست
می‌توانی گلی باشی
آن دم که خیال آسودن دارم ..
" ریتا عوده "
نگاهت !
نگاهت چه رنج عظیمی است ،
وقتی به یادم می‌آورد
که چه چیزهای فراوانی را
هنوز به تو نگفته‌ام ...
" آنتوان دو سنت اگزوپری "
من آن پرنده را که می خواند در سر من
و مدام می گوید که دوستم داری
و مدام می گوید که دوستت دارم
من آن پرنده ی پرگوی پر ملال را
صبح فردا خواهم کشت !
" ژاک پره رو "
این شعرها جز تو با همه غریبه اند
بین خودمان بماند
من هم به کسی نمی گویم که آفتاب
شب ها در چشم های تو
آرام می گیرد ...
" سیاوش میرزایی"
